എന്‍ കദനങ്ങളെല്ലാം കവിതയായ് മാറ്റിയവള്‍
ഹൃദയം നിറയും പ്രണയം പകര്‍ന്നവള്‍
എന്നുമീ കരങ്ങളില്‍ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചവള്‍
ചുംബന മൊട്ടുകള്‍ കുളിരായി പൊഴിച്ചവള്‍..
കാതങ്ങളേറെ അരികിലായീ നടന്നവള്‍
രാത്രിയില്‍ പുണര്‍ന്ന് കൂട്ടായിരുന്നോള്‍
മനസ്സിനുള്ളില്‍ ദീപം തെളിച്ചവള്‍
ശോകാദ്രനിമിഷതില്‍ പൂക്കള്‍ വിരിയിച്ചവള്‍
നിനവിലും കനവിലും നിറഞ്ഞ് നിന്നോള്‍
ഉറങ്ങുവാന്‍ മെല്ലേ താരാട്ട് പാടിയവള്‍
അമ്മയായ് കണ്‍കളില്‍ വാല്‍സല്യം നിറചവള്‍
കൊഞ്ചുന്ന മൊഴികളാല്‍ മകളായി മാറിയോള്‍
നിദ്രയില്‍ മുഴുവനും സഖിയായ് ചേര്‍ന്നവള്‍
മിഴിനിറയും വേളയില്‍ അരുതേന്ന് പറഞ്ഞവള്‍
ഇടറീയെന്നാല്‍ തോഴിയായ് താങ്ങിയവള്‍
കൊതിക്കുന്ന നിമിഷത്തില്‍ മഴയായ് പെയ്തവള്‍
മനസ്സിന്റെ നാലമ്പലത്തില്‍ ദേവിയായ് മേവുവോള്‍
പ്രണയം പകര്‍ത്തുവാന്‍ വാക്കിനായ് പരതിയോള്‍
കണ്ണനായി മാറിയെന്നാല്‍ രാധയായ് ജനിച്ചവള്‍
അവസാന യാത്രയിലും കൂടെയായ് വരുന്നവള്‍
എങ്കിലുമിന്നുമെനിക്കന്യയായ് തീര്‍ന്നവള്‍
എന്നും അന്യയായീ തീര്‍ന്നവള്‍
